Alt-hayat Uygulamaları
Bütün oyunlarım kötü sonla bitiyor.
Oyunlar yazıp oynuyorum. Senin anlatmamış olduklarını anlatıyorum senin ağzından bana. Sonra, senin anlatmamış olduklarına cevaplar veriyorum kendi ağzımdan sana. Sonra, anlatılmamış, yaşanmamış, anlaşılmamış şeylerden dolayı yoruluyorum. Her şey hep kötü sonla bitiyor. Gücüm yetmiyor. Doğru zamanda perdeyi çekemiyorum. Perde açık kaldıkça saçmalıyor her şey.
Yazıyorum oynayamıyorlar. Oynasalar yönetemiyorum. Her şey aynı anda oluyor. Suflör kendi bölümünden ayrılıp oyuncuların kulağına bağırıyor. Senarist senaryoyu o anda yazıyor. Yönetmen senaryoyu bilmeden sahneyi yönetiyor. Seyirciler yuhalıyor. Ben oyuncu olarak gidip perdeyi çekmek istiyorum. İp kopuyor. İpini koparan sahneye çıkıyor.
Herkes oradan oraya koşturuyor. Kötü ilkokul piyeslerindeki gibi bir karmaşa. Annem gelip burnumu siliyor, gömleğimi düzeltiyor. Kimse senaristi dinlemiyor. Hep her şey mutsuz sonla bitiyor. Kötü adamlar kazanıyor. İyi adamlar zatülcenpten ölüyor. Herkes istediği rolü oynuyor. Kimse benim istediğim rolü oynamıyor. İşler çığrından çıkıyor.
Aynı anda dört oyun oynanıyor. Kimin hangi rolde oynadığı karışıyor. Sahne çöküyor. Senarist yönetmeni dövüyor. Yönetmen saçını başını yoluyor. Seyirciler salonu terk ediyor. Durmaları için uğraşıyorum; herkesin durması için uğraşıyorum; kimse beni duymuyor. Bağırıyorum, ağlıyorum, gözlerimi kapıyorum, kulaklarımı tıkıyorum. Yine de bütün sonları görüyorum, duyuyorum, hissediyorum.
Oysa beni dinleselerdi, hiç böyle olmazdı. Bunlar benim oyunlarımdı. Gereken saygıyı göstermediler. Yine bildiklerini okudular. Senaryoyu okumadılar. Karakterlerini çalışmadılar. Sahneye sarhoş çıktılar. Ben de sarhoş çıktım. Hepsi bana karşı birleşmişler, kelime oyunlarıyla bana bir oyun oynadılar. Benim oyunlarımı oynamadılar. Beni anlamadılar. Benim oyunlarımı ciddiye almadılar; gittiler gerçek hayatımı ciddiye aldılar. Hiç düşünmediler. Hep uşağı katil çıkarttırdılar.
Güzelim tiradımı yarıda kestiler, ucuz komikliklerle ortalığı karıştırdılar. Vermeleri gereken cevapları vermediler. Sözümü bitirmeme izin vermediler. Sahneyi, sahnemi işgal ettiler. Başrol oyuncusunu ilk sahnede öldürdüler. Kalanlar, bir perde boyunca evcilik oynadılar. Kostümleri üzerlerinde, zina yaptılar. Dekoru yediler. Beni anlamaya çalışmadılar. Her şey kontrolümden çıktı. Kimse kimseyi dinlemedi. Bütün oyunları istemediğim yerlere götürüp oracıkta bırakıverdiler.
Bütün oyunlarım kötü sonla bitiyor.
No comments:
Post a Comment